Grentry

Dat ik enkele weken terug een ticket boekte van Bremen naar Thessaloniki was veel meer een gevolg van notoir uitstelgedrag dan van een diepe wens om in deze woelige tidjen in Griekenland te vertoeven.
Toch kwam het idee juist dankzij die woelige tijden bovendrijen, toen op de faculteit de Griekse problematiek weer eens uitvoerig werd besproken. Opeens begon het me te dagen dat ik in al die jaren Balkanervaring (mijn reisdebuut naar Bulgarije is al bijna 10 jaar geleden en ik heb sindsdien weinig anders gedaan op reisgebied) Griekenland altijd halsstarrig genegeerd heb. Waarschijnlijk omdat het nooit onderdeel geweest is van het Oostblok en daar nu eenmaal mijn interesse naar uitging, maar nu ik van het Oostblok mijn focus verschuif naar het voormalige Ottomaanse Rijk (dat is tenslotte waarom ik graag naar Turkije wil reizen) komt automatisch Griekenland om de hoek kijken, dat nota bene grotendeels geografisch op het Balkanschiereiland gelegen is.
Eigenlijk ging het zo: zodra Griekenland in mijn bewustzijn boven was gedreven bleek dat de vluchten naar Thessaloniki vanaf Bremen een stuk goedkoper waren dan die van Eindhoven naar Sofia, omdat ik het boeken zolang had uitgesteld dat die inmiddels boven mijn kostenraming uit stegen.
Opportunisme is het dus wat mij hier brengt. De gevolgen van de economische en politieke situatie, die je gerust precair mag noemen, drongen pas tot me door toen ik mijn tickets al geprint had. Toch leek het me ook weer geen reden om de boel onmiddelijk weer af te blazen: weggaan kan immers altijd nog, als het Griekse volk in een woedende menigte besluit te ontsteken, als je met een scheef oog wordt aangekeken omdat ze denken dat je Merkel bent (niet erg waarschijnlijk in mijn geval) of omdat de rekensom van onzekere toegang tot contanten en vakantievierende toeristen makkelijk gemaakt is.
Waarom dus Griekenland? Nou, daarom!