Etappe 1: de Oekraïne

Het is nog maar dag drie en toch heb ik het idee dat ik meer meegemaakt heb dan ik zou doen in drie weken Amsterdam.
Mijn vlucht vanaf Amsterdam naar Bratislava en later naar Kosice ging prima. Ik had zelfs beenruimte in het laatste stukje, want ik zat helemaal vooraan. Toen ik uitstapte op Bratislava viel vooral de enorme hitte op. Natuurlijk was het in Kosice niet minder warm en ook in Uzhhorod en Lviv is het zinderend heet. Ik probeer maar vooral veel te drinken, want in eten heb ik bijzonder weinig trek met deze temperaturen. Hoe warm het precies is weet ik niet, maar het lijkt wel alsof alle warmte die in Nederland afgelopen weken ontbrak, zich hier heeft verzameld.
Genoeg over de temperaturen, het gaat natuurlijk om wat ik meemaak en ervaar. Ik heb een avond (maandagavond) doorgebracht in Kosice, Slowakije. Een mooi plaatsje met veel groen en een enorme kerk met een enorme fontein waar weer een enorm theater achter staat. Ik sliep in een hotel met grauwe, onverlichte gangen en met sobere deuren naar sobere kamers. Maar dat is voor mij een van de redenen waarom ik oost-europa zo leuk vind.
De volgende dag had ik om 7.40 de bus naar Uzhhorod in Ukraine. De grensovergang duurde lang, Te lang eigenlijk, omdat we in de drukkende hitte in de bus zaten te zweten met zijn allen. Maargoed, voor wat hoort wat; enige tijd later kon ik mijn felbegeerde Ukraine-stempel in mijn paspoort bewonderen en reden we verder naar de plaats van bestemming. Het eerste wat ik deed toen ik aan kwam was checken wanneer er een trein naar Lviv ging. Het is beter om dat meteen maar duidelijk te hebben, anders gaat het plannen niet zo soepel. Jammer genoeg zijn ze in Ukraine nogal spaarzaam met de trein-informatie en eigenlijk met informatie in het algemeen, vooral als het om Engelstalige informatie gaat. Het vragen bij de kassa is vrij zinloos, want zij spreken geen woord engels en ik helaas geen woord Russisch of Oekraiens. Gelukkig kwam een jongen mij te hulp (eigenlijk vroeg hij gewoon of ik ook in de rij stond, maar hij bleek toevallig aardig Engels te spreken) en boekte ik een kaartje voor de nachttrein naar Lviv. De jongen (Volodya) vertelde dat hij niks te doen had de hele dag, dus dat hij me wel het centrum van Uzzhorod wilde laten zien. Zo gezegd zo gedaan, ik heb een dag erg gezellig rondgehangen in Uzhhorod met een echt local. 's Avonds nam ik voor het eerst i nmijn leven de nachttrein, wat eigenlijk best leuk is. Natuurlijk maakt de trein (en de mensen erin) wel lawaai, maar daar kon ik aardig doorheen slapen. De volgende dag (vandaag dus) kwam ik vroeg aan in Lviv. Het eerste wat ik deed was een kaartje naar Khmelnitski boeken (om al eerder genoemde redenen) voor morgenochtend. Daarna op zoek naar een hostel, maar het hostel van mijn keuze bleek vol te zijn of niet te bestaan. Het dichtsbijzijnde hotel was enigszins prijzig, maar het is prachtig van binnen. Stel je een typisch luxe-hotel voor, met van die grote trappen midden in de hal en lange gangen met grote, zware, dubbele deuren en een ietwat ouderwetse, klassieke sfeer. Zo'n hotel is Hotel George, waar ik vanavond slaap.
Vandaag heb ik een beetje door Lviv geslenterd, wat wel een aardige stad is, maar wel vergeven van de lada's en bijbehorende uitlaatgassen. Toch is het wel leuk om op je gemak hier wat rond te kijken. Zonet zat ik op een terrasje en kreeg al snel gezelschap van Kevin, een Ier die ook alleen in Oost-europa reist, maar dan wat meer in het noorden. We hebben een hele tijd gezellig zitten praten, totdat ik besloot dat ik maar weer eens wat van de stad moest gaan zien. Dat was ik aan het doen, toen ik hoopte de hitte te ontvluchten door een internet-cafe in te duiken. Tevergeefs, want er is hier geen airco. Vandaar dat ik er voor vandaag een einde aan maak en de muffe lucht inruil voor de 'frisse' buitenlucht van Lviv.
Ohja, nog even for the record: Morgen vertrek ik dus naar Khmelnitski, waar ik een bus hoop te vinden naar Kamyanets-podilski. Dat schijnt erg mooi te zijn. Daarna wil ik door naar de Carpathian mountains, om vanuit daar verder te reizen naar Roemenie. Maar dat volgt allemaal later...